Maracanazo w Urugwaju - to już 70 lat!

Po Maracanazo w Urugwaju ludzie byli tak poruszeni, że wielu popełniło samobójstwo, nie radząc sobie z emocjami, w tym bramkarz Moacir Barbosa.

Bez względu na to, ile czasu minęło, w Ameryce Południowej ludzie wciąż mówią o „Maracanazo” podczas Mistrzostw Świata w 1950 roku. W tym artykule opowiemy o wyczynach zespołu Urugwaju przeciwko Brazylii na stadionie Maracanã.

Mistrzostwa Świata Brazylia 1950

Czwarty Puchar Świata odbył się w Brazylii w 1950 roku, po tym jak edycje z 1942 i 1946 zostały zawieszone przez II wojnę światową. Nazwano zawody „Jules Rimet” na cześć ówczesnego francuskiego prezydenta FIFA.

W Pucharze Świata grało 13 drużyn. Sześć pochodziło z Europy, a siedem z Ameryki. Powrót Urugwaju, który uczestniczył tylko w pierwszych Mistrzostwach Świata w 1930 roku w Urugwaju, oraz debiut Anglii były ważnymi dodatkami.

Ten Puchar Świata w 1950 roku był jedynym, w którym nie było finałowego meczu. Taki był format: podzielono zespoły na cztery grupy i każda miała zagrać raz. Pierwsze miejsce z każdej grupy przypadło drużynie, w której wszyscy grali.

Puchar Świata obejmował sześć stadionów: Maracanã w Rio de Janeiro, Ilha do Retiro w Recife, Pacaembu w São Paulo, Estádio Sete de Setembro w Belo Horizonte, Durival de Britto w Curitiba i Eucaliptos w Porto Alegre.

Ostatnia faza

Do drugiej fazy przystąpiono (w kolejności grup): Brazylia, Hiszpania, Szwecja i Urugwaj. Brazylia wygrała 7-1 ze Szwecją, a Urugwaj remisował 2: 2 z Hiszpanią.

Brazylia wygrała ponownie w drugim meczu, 6-1 z Hiszpanią, a Urugwaj wygrał 3-2 ze Szwecją. W ostatnim meczu Szwecja pokonała Hiszpanię 3-1 w São Paulo, podczas gdy w Maracanã można było zobaczyć twarze Verdeamarelos i Charrúa.

Maracanazo z Urugwaju

16 lipca 1950 roku zagrali dwa ostatnie mecze Pucharu Świata. Jednak wiele osób uważa, że ​​mecz pomiędzy Brazylią a Urugwajem był ostatnim meczem. Przed 200 000 widzów miejscowy był wyraźnym faworytem. Ponadto Brazylia nie przegrała ani jednego meczu i była najlepszym strzelcem turnieju.

Z drugiej strony Urugwaj, który był jednym z najlepszych na świecie, został uznany za słabszy. Tego samego ranka pewni siebie Brazylijczycy myśleli, że są już mistrzami. W rzeczywistości wiele gazet – nie tylko artykuły sportowe – zamieściło zwycięskie tytuły na pierwszej stronie. Zaczęli nawet tworzyć karnawałowe sambodromy, aby świętować swoją wygraną!

Ludzie myśleli, że Brazylia wygra tyle, że urugwajscy dyplomaci podobno poprosili graczy, by ponieśli „godną porażkę” przy jak najmniejszej liczbie bramek.

Jak doszło do Maracanazo

Urugwajski trener zorganizował formację obronną, aby zapobiec przypuszczalnej porażce, ponieważ miejscowi byli pewni, że wygrają. Pierwsza niespodzianka nadeszła po pierwszych 45 minutach, gdy obie drużyny poszły do ​​szatni, nie zdobywając żadnych bramek.

To wystarczyło, aby Verdeamarelos zostali mistrzami. Jednak dwie minuty po drugiej połowie Friaca strzelił pierwszą bramkę, a stadion i kraj świętowały.

Mimo to Urugwaj pokazał, że tak łatwo się nie poddaje. W 21 minucie Juan Alberto Schiaffino brawurowo zremisował. Być może dlatego, że Brazylijczycy nadal byliby mistrzami z tym wynikiem, zawodnicy popadli w samozadowolenie.

W 34 minucie i po świetnej grze Obdulio Vareli, Alcides Ghiggia strzelił drugą bramkę dla Urugwaju i odwrócił losy gry. Maracanazo Urugwaju było możliwe! Ostatnie minuty były bolesne, ponieważ Brazylia próbowała zremisować, ale bezskutecznie.

W ten sposób Urugwaj nie tylko został mistrzem świata – po raz drugi – ale także wygrał mecz na własnym boisku przeciwnika. Były jednak negatywne skutki. Brazylijczycy wciąż uważają, że była to najgorsza tragedia, najbardziej upokarzająca sportowa porażka w historii.

Na koniec jeszcze jeden interesujący fakt: stadion Maracanã miał niepomalowane wejście, gdy rozpoczął się Puchar Świata. Postanowili poczekać, aby użyć koloru zwycięskiej drużyny. Dlatego kolor jest jasnoniebieski, na cześć koszulki z Urugwaju!