Przepisy dotyczące federacji sportowych

Z administracyjnego punktu widzenia, federacje sportowe kontrolują każde zawody sportowe. Jakie są przepisy dotyczące federacji sportowych, w jaki sposób są tworzone i jakie normy je obowiązują?

Federacje sportowe to różne organizacje, które ustalają normy, aby regulować i organizować różne dyscypliny. Dzięki takim strukturom funkcjonariusze są w stanie oceniać naruszanie zasad. Mogą również wnikać w przepisy dotyczące federacji sportowych oraz, jeśli to niezbędne, dokonywać w nich zmian.

Wiele z tych jednostek to praktycznie prywatne związki prawne, ponieważ wypełniają zadanie delegowania. Poza tym zajmują się również zadaniami z obszaru administracji publicznej w kwestiach związanych ze sportem.

Federacje mają często własne posiadłości, niezależne od ich współpracowników. Mimo tego większość z nich nalega, że ich celem nie jest czerpanie korzyści majątkowych.

Przepisy dotyczące federacji sportowych

W wyniku istniejącej obecnie próżni prawnej żadne z przydziałów kontraktowania hiszpańskich związków sportowych nie stanowią przedmiotu licytacji. Oznacza to, że nie podpadają pod prawa zapisane w artykule 3.1, sekcji J prawa kontraktów publicznych.

Zarząd Sportowy podejmuje decyzję a posteriori. Z tego powodu federacje rzadko kiedy przestrzegają praw. Chociaż powinny się do nich stosować, to przynajmniej doktryna równoważy różne kwestie w taki sposób, aby federacje zrozumiały, co muszą zrobić.

Czy federacje sportowe ignorują wytyczne?

Federacje sportowe są zależne od administracji publicznej lub jednostki orzekającej. Z tego powodu obowiązujące w nich regulacje muszą być zgodne z artykułem 3.1 prawa kontraktów publicznych, a zwłaszcza w następujących przypadkach:

1. Jeżeli zarządca wyjmuje duży procent całkowitej sumy danej aktywności.
2. Jeśli zarządca lub jednostka orzekająca wyznaczy ponad połowę osób w organizacji. Może się to tyczyć obszaru administracji, zarządzania lub bezpieczeństwa.
3. Jeżeli zarządca sprawuje kontrolę nad oboma z powyższych kwestii. W takim przypadku należy zauważyć, że urzędnicy państwowi nie mogą brać w tym udziału, ponieważ mogliby wywierać wpływ na zawierane kontrakty.

Prawo kontraktowe dla sektora publicznego w kontraktach związków sportowych

Artykuł 3 (o którym już wcześniej wspominaliśmy) przejmuje jurysdykcję nad jednostkami prywatnymi, które wypełniają cele zainteresowania publiczne pod kontrolą administracji. Nie umieszczono w nim bezpośrednio federacji sportowych.

Jednak w sekcjach J i K ustanowiono “szczątkową” klauzulę, w której postrzega się je jako jednostki publiczne.

Z tego powodu, aby potwierdzić czy federacje rzeczywiście podlegają LCSP (prawo kontraktowe dla sektora publicznego), musimy wrócić do artykułu 3.1, sekcję J. W tym miejscu ustalono trzy podstawowe wymogi:

• Posiadanie personelu prawnego.
• Uważanie zaspokajania podstawowych potrzeb ogólnej publiki za główną funkcję federacji. W żadnym wypadku nie możne ona mieć natury merkantylnej ani przemysłowej.
• Podleganie zarządcy lub jednostce orzekającej.

Inne kwestie

Prawo sportowe (1990) wyznacza wewnętrzne struktury, które musi posiadać federacja sportowa, aby była w stanie działać. Oczywiście sportowa federacja posiada również własne wewnętrzne zasady. Wszelkie modyfikacje, które w nich zachodzą, muszą być publikowane w biuletynach krajowych.

Prawo zakłada, że każda federacja to struktura organiczna, która nie może zostać zmodyfikowana. To gwarantuje stosowanie demokratycznych reguł oraz reprezentację każdej z zaangażowanych osób, od sportowców po dyrektorów.

Oznacza to, że każdy, zarówno ciała zarządzające, jak i przedstawiciele klubów, lig i związków, a nawet promotorzy klubów sportowych, powinni stanowić część zgromadzenia ogólnego. Dokonanie wyboru prezydenta federacji to jedno z ich najważniejszych zadań.