Jak wykonać perfekcyjne uderzenie z woleja w tenisie
Uderzenie z woleja to zagranie, w którym tenisista uderza piłkę, zanim odbije się ona od ziemi. Zazwyczaj gracz uderza z woleja stojąc blisko siatki. Tenisista może jednak wykonać go stojąc dalej od siatki, na środku boiska lub nawet w pobliżu linii bazowej.
Kto najlepiej potrafi zagrać uderzenie z woleja
Wśród tenisistów, którzy wyróżniają się świetnymi zagraniami woleja, są Feliciano Lopez, francuz Wilfried Tsonga i słynny Roger Federer.
Hiszpański tenisista, Lopez, wyróżnia się niezwykłym lewym nadgarstkiem, który jest w stanie wyciągnąć go z kłopotów podczas gry. Jego zagrania z woleja są wyjątkowo skuteczne, szczególnie te z backhandu.
Tsonga z kolei wyróżnia się jako gracz o dużej różnorodności działania podczas gry, które pozwala mu zdobyć ogromną ilość punktów. Jest on tenisistą, który nie stosuje jednak uderzeń z woleja zbyt często.
Wreszcie nie możemy zapomnieć o szwajcarskim zawodniku, Rogerze Federerze. Gra tego zawodnika na początku kariery opierała się na szarpanych akcjach spod siatki. Jednak jego styl gry stopniowo bardzo się zmienił.
Obecnie jest świetnym graczem z głębi boiska, jednocześnie potrafi zagrać z woleja we właściwych momentach. Potrafi on zagrać prawdziwie popisowe mecze.
Uderzenie z woleja- rodzaje
Istnieją różne uderzeń z woleja, zależnie od położenia piłki i sposobu jej odbicia.
- Blok. Zagrania stosowane wtedy, gdy trudno jest dotrzeć do piłki. Zazwyczaj są to piłki, które przechodzą bardzo blisko siatki i zmuszają zawodnika do szybkiej reakcji. Rakieta musi być umieszczona tuż przed ciałem, aby zablokować piłkę twardo na nadgarstku. W zależności od ruchów, które wykonujemy ręką, piłka podąży w tym lub innym kierunku.
- Uderzenie atakujące. Te, w których piłka przeciwnika osiąga średnią lub dużą wysokość powyżej siatki. W takim przypadku zawodnik ma czas, aby zbliżyć się do piłki i uderzyć ją pewnie i z siłą, dzięki której może wykonać zwycięski strzał. Możemy je podzielić na zagrania krótkie i dalekie.
- Uderzenia defensywne. Te, które pozwalają „odzyskać” piłkę z dowolnego rzutu. Zawodnik w defensywie nie powinien koncentrować się na wygraniu konkretnego rzutu, ale raczej na tym jak przebić piłkę i zwiększyć szansę na błąd przeciwnika. Takie rzuty stosujemy, gdy piłkę musimy odbijać z dołu (blisko nóg), z daleka lub gdy przeciwnik wysłał nam ją z dużą siłą.
Jak uderzać piłkę z woleja
Aby wykonać dobry rzut z woleja, musimy podzielić trafienie na różne fazy, przy czym najważniejsze jest to, by rakieta znajdowała się przed ciałem w pozycji uniesionej do góry, należy ją trzymać obiema rękami:
- Pozycja oczekująca: ze stopami przed siatką, kolanami częściowo zgiętymi, rakieta znajduje się w ręce dominującej, dłoń zaciśnięta w pięść. Drugą ręką zawodnik trzyma uchwyt rakiety. Głowa rakiety uniesiona jest dość wysoko, a ręce znajdują się przed ciałem.
- Przygotowanie i obrót ramion: obrót odbywa się tę stronę, w która odbijamy piłkę. Rakietę nadal trzymamy ręką dominującą, a pięść musi być skierowana w kierunku stopy. Ciężar ciała opieramy na lewej stopie.
- Uderzenie: z przodu ciała, z ręką wyciągniętą w kierunku piłki. Ciężar ciała przesuwamy w kierunku przedniej nogi i przeciwnie do kierunku uderzenia. Dla osób praworęcznych będzie to lewa noga, a dla leworęcznych prawa.
- Zakończenie: z ciężarem ciała w pełni wysuniętym na przeciwną nogę ramię wysuwa się do przodu w tym samym kierunku, w którym uderzamy piłkę.
Krótko mówiąc, wykonując uderzenie przesuwamy stopę na przeciwną stronę do tej, z której zbliża się piłka . Jednocześnie pozwalamy rakiecie przesunąć się lekko do tyłu, aby uderzyć piłkę do przodu i od góry do dołu. Ponadto staraj się nie uderzać z większą siłą od tej, z którą zbliża się piłka i nie wyginaj nadgarstków.