Czynniki siły - mięśniowy oraz neurologiczny

Poznaj mięśniowe i neurologiczne czynniki siły

Jeśli chcemy wiedzieć, od czego zależy siła, musimy przeanalizować czynniki siły mięśniowe i neurologiczne, które współuczestniczą w jej tworzeniu. Ich znajomość przyniesie ogromne korzyści, które pomogą w zwiększaniu naszych możliwości.

Nasza siła zależy od czynników mięśniowych i neurologicznych (są to tak zwane czynniki siły), które razem dają nam impuls niezbędny do rozwijania naszych umiejętności. Kształtowanie siły jest bardzo ważnym czynnikiem w planie treningowym.

Mięśniowe czynniki siły

Kiedy wytwarzamy siłę, mięśnie interweniują zasadniczo, indywidualnie lub grupowo. Wielkość mięśnia jest jednym z czynników, który należy wziąć pod uwagę, gdy chcemy wiedzieć, od czego zależy nasza siła. Objętość mięśnia, powiązana z rozmiarem włókien mięśniowych, pomoże wygenerować większą siłę.

Włókna mięśniowe

Liczba i rozwój włókien to kolejny czynnik mięśniowy, który pomaga zwiększyć siłę. Włókna wpływają na szybkość, z jaką wykonujemy ruch.

Siła wpływa również na stawy obok czynników mięśniowych i neurologicznych

Podczas gdy generujemy siłę, wpływa ona również na położenie stawów. W zależności od kąta ruchu, mięsień może mieć stopień rozciągania, który sprzyja aktywacji mostków miozyny i aktyny.

Na kości może również występować przyczepność, która w pewnym momencie pozwoli Ci wygenerować maksymalną siłę. Na przykład, jeśli podnosimy ciężar o wadze 20 kg, siła, którą musimy wytworzyć, żeby go podnieść, będzie zależeć również od pozycji, w której go umieszczamy.

Długość mięśni

Długość mięśni wpływa również na siłę i obejmuje czynniki mięśniowe i neurologiczne. Kiedy mięśnie w spoczynku rozciągają się o 20 procent więcej niż ich średnica, wytwarzają maksymalne napięcie. Jest to możliwe dzięki wpływowi miozyny na aktynę.

Jednak im bardziej rozciągamy mięśnie, tym mniejszy białka mają na nie wpływ, a nasza zdolność do wytwarzania siły maleje.

Neurologiczne czynniki siły

Oprócz czynników mięśniowych, rekrutacja jednostek motorycznych jest niezbędna do uzyskania niezbędnej siły, zgodnie z wysiłkiem, który podejmiemy. Najmniejsze i najwolniejsze motoneurony jako pierwsze aktywują się, gdy podnosimy niewielki ciężar. Te wolnokurczliwe włókna, znane jako typ 1, wymagają mniejszej stymulacji.

Z drugiej strony, jeśli zwiększymy obciążenie, będziemy potrzebować więcej siły, która aktywuje włókna szybkokurczliwe. Potrzebna im częstotliwość stymulacji jest wyższa.

Jak uniknąć zmęczenia włókien mięśniowych

Aby uniknąć zmęczenia podczas treningu siłowego, włókna nie aktywują się jednocześnie. Aktywują się, dopóki nie wymagamy maksymalnego wysiłku mięśni. W rzeczywistości niektóre z nich mogą pozostać w spoczynku przez cały czas trwania treningu, podczas gdy inne wytwarzają siłę, a następnie przełączają się.

Podobnie możliwe jest upewnienie się, że każdy aktywowany nerw ruchowy generuje większe napięcie i zwiększa siłę. Aby to zrobić, wystarczy zwiększyć częstotliwość wyładowań wytwarzanych przez nerw motoryczny.

Ruch lub koordynacja mięśniowa jest powiązana z interakcją mięśni agonistycznym i antagonistycznym. Pierwsze to te, które kurczą się, aby rozpocząć ruch, a drugie rozciągają się i wydłużają, aby na ten ruch pozwolić.

Wrzeciona mięśniowe

Są to receptory czuciowe wewnątrz mięśnia, które wykrywają zmiany długości mięśni i przekazują informacje o tym do układu nerwowego. Ich funkcją jest rozluźnienie antagonistycznego mięśnia, aby osiągnąć większą wydajność w ruchu kurczliwym.

Odruch i elastyczność a czynniki siły

Kiedy mięsień rozciąga się przed kurczeniem, siła wzrasta. To właśnie nazywamy sumą odruchu miotatycznego i elastycznością mięśni.

W pierwszym przypadku natychmiastowy skurcz, który następuje po nagłym rozciągnięciu, powoduje rozciąganie włókien wrzeciona mięśniowego i stymulowanie skurczu. Zwiększa to siłę.

Jeśli mówimy o elastyczności mięśni, mamy na myśli zdolność mięśnia do odzyskania pierwotnego początkowego rozmiaru po rozciągnięciu. To rozciągnięcie dostarcza energii do mięśnia, który wytwarza większą siłę, gdy się kurczy, zakładając, że ruch jest krótki.

Pomyśl o tym!

Poza wszystkim, co zostało wspomniane, należy wziąć pod uwagę pewne zmienne związane z tymi czynnikami mięśniowymi; takie jak temperatura mięśni. Rozgrzewka przed skurczem poprawia wyniki. Podobnie zmęczony mięsień utrudnia skuteczny skurcz i wytwarza mniej siły.

Wreszcie, odżywianie jest niezbędne, aby uzyskać lepsze wyniki. Mięsień, który nie otrzymuje potrzebnych mu białek, witamin, minerałów i nawodnienia, z trudem będzie pracował. Nie zapominajmy też o optymalnych godzinach ćwiczeń, są to między 10 a 12 rano i pomiędzy 19 wieczorem i 22 w nocy.