Diego Simeone - legenda piłki nożnej

Diego Simeone, zwany “El Cholo“, jest symbolem drużyny piłkarskiej Atletico Madryt, a także ważną postacią w argentyńskiej piłce.

Zarówno jako gracz, jak i trener, zdobył historyczne tytuły – i zapisał się też w historii dzięki swojej ognistej osobowości. Dzisiaj przyjrzymy się jego karierze, jako jednej z najważniejszych postaci hiszpańskiej i międzynarodowej piłki nożnej.

Diego Simeone, piłkarz

Początki w Argentynie

El Cholo na początku grał zawodowo dla drużyny piłkarskiej Velez Sarsfield w Argentynie w 1987 roku. Chociaż był to zespół pierwszej ligi, piłkarz miał zaledwie 17 lat. Zyskał przydomek „Cholito” ze względu na podobieństwo do argentyńskiego zawodnika reprezentacji, Carmelo Simeone.

Simeone zawsze grał energicznie i z zaangażowaniem, a także był bardzo szybki. Kiedy grał jako pomocnik defensywny, wiedział, jak ustawić się i ofensywnie przyczynić się do gry. W rzeczywistości, strzelił 15 bramek w 82 meczach z Velez! Utrzymał podobną średnią strzelonych goli w niemal każdej drużynie, w której później grał.

Gra w Europie

Później, Velez sprzeało 20-letniego Simeone do AC Pisa, gdzie grał przez wa lata. Potem, ówczesny manager Sevilla FC, Carlos Bilardo, kupił gracza za niego ponad milion euro.

Simeone grał dla andaluzyjskiej drużyny przez dwa lata u boku Diego Maradony. Świetne wyniki Simeone pozwoliły mu zrobić kolejny istotny krok w karierze.

W tamtym czasie Simeone– trudno sobie wyobrazić, ale w 1994 roku zostanie sprzedany Atletico Madryt za 450 milionów hiszpańskich peset – dziś około 2,5 miliona euro – ustanawiając rekord w historii handlu klubu piłkarskiego.

Dołączył do zespołu, który zwykle znajdował się po środku tabel klasyfikacyjnych. Potrzebował jednak tylko trzech sezonów, aby stać się idolem fanów piłki nożnej: był kapitanem drużynypodczas niesamowitych sezonów 1995/96, wygrywając zarówno główne hiszpańskie turnieje piłkarskie La Liga, jak i La Copa del Rey.

Później przeprowadził się, aby grać dla Inter Mediolanu. Gdy był członkiem drużyny, wygrała ona puchar Ligi Europy UEFA. Następnie, Simeone grał dla SS Lazio i wygrał Scudetto, Puchar Włoch, Superpuchar Włoch i Superpuchar Europy.

Lata 2003–2005 były mniej udane dla Simeone, który wrócił do Hiszpanii, aby grać w Atletico Madryt. W ostatnim roku kariery piłkarza założył koszulkę drużyny, którą zawsze kochał: Racing Club.

Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej i Diego Simeone

Począwszy od dni w lidze juniorów, Simeone poświęcił wiele lat reprezentacji Argentyny. Mówiąc ściślej, spędził 14 lat w zespole, rozgrywając 106 meczy – w pewnym momencie zajął pierwsze miejsce w statystykach. Strzelił 11 bramek i zdobył cztery tytuły:

• Dwa tytuły Copa America: 1991 and 1993
• Artemio Franchi Trophy
• Puchar Konfederacji FIFA 1992

Poza tym, Simeone grał w trzech Mistrzostwach Świata – w Stanach Zjednoczonych, 1994, Francji, 1998 i Korei-Japonii 2002 – i zdobył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku.

Diego Simeone, inny rodzaj trenera

Chociaż obecnie Simeone może być kojarzony z konserwatywną, zadziorną i defensywną grą, jego początki jako trenera w Argentynie były zupełnie inne. Krótko po przejściu na emeryturę jako piłkarz zaczął pracować jako trener dla swojej ukochanej drużyny, Racing Club.

Po wyplątaniu się z trudnej sytuacji, aby utrzymać standardy drużyny, odszedł i zaczął pracę dla Club Estudiantes de La Plata. Wraz z kapitanem Juanem Sebastiánem Verónem pomógł im zdobyć lokalny tytuł po 23 latach rozczarowań.

Ponadto pomógł im też w historycznej wygranej w lokalnym meczu z drużyną rywali Gimnasia y Esgrima de La Plata, pokonując ich 7-0.

Po pracy z Estudiantes de La Plata, Simeone trenował River Plate, gdzie doświadczał wielu wzlotów i upadków. Pierwszy cios był naprawdę mocny: zespół został wyeliminowany z turnieju Copa Libertadores pomimo początkowego, dwubramkowego prowadzenia i o dwóch więcej graczy na boisku niż ich przeciwnicy, San Lorenzo.

Jednakże, role się odwróciły kilka tygodni później, kiedy drużyna wygrała mistrzostwa Clausura. Ale Simeone opuścił zespół przed końcem roku po eliminacji w ćwierćfinale Copa Sudamericana, w którym po raz pierwszy w historii zakwalifikowali się jako ostatni.

Simeone zakończył karierę trenera w Argentynie po krótkie przygodzie z San Lorenzo de Almagro – 2009/2010 – i drugiej szansie w Racing, gdzie ponownie nie udało mu się odnieść sukcesów. Pomiędzy dwoma zespołami spędził także krótki czas w Catania Italiano, pomagając im pozostać w lidze w sezonie 2010/2011.

Atletico Madryt i początek złotej epoki

W 2011 roku, po kolejnym słabym występie Atletico Madryt, Simeone powrócił na stadion Vicente Calderon jako dyrektor techniczny.

Od jego przybycia Atletico Madryt przeżywa jedną z najbardziej chwalebnych epok. Zespół nie tylko przebił się przez rywalizację Barcelona-Real Madryt, ale także wygrał hiszpańską La Liga 2013-14.

W tym samym roku Atletico Madryt grało w finale Ligi Mistrzów UEFA przeciwko swojemu odwiecznemu rywalowi. Chociaż Atletico prowadziło przez prawie cały mecz, Sergio Ramos doprowadził do remisu. Po dogrywce Real Madryt przypieczętował zwycięstwo 4: 1.

Jednak przegrana ta miała niewielki wpływ na ich triumfy. Zespół ponownie spotkał swoich rywali w sezonie 2015/2016 w Mediolanie na stadionie Giuseppe Meazza. Po raz kolejny Atletico Madryt przegrało z rywalami, ale tym razem w rzutach karnych.

Dzięki wszystkim swoim osiągnięciom, nastawieniu na bycie mistrzem i niezaspokojonemu pragnieniu bycia najlepszym, Diego Simeone jest i zawsze będzie postacią legendarną. Nie tylko dla Atletico Madryt, ale także dla hiszpańskiej i argentyńskiej piłki nożnej. Na szczęście jeszcze przez kilka kolejnych lat będziemy się cieszyć pracą Cholo.