Prawo prywatne a sport - czy coś je łączy?

Relacje między prawem publicznym, prywatnym a sportem nadal są bardzo złożonym tematem. Prawo prywatne i publiczne często nakładają się na siebie lub kolidują ze sobą. Ponadto przepisy te powodują konflikty między organami zarządzającymi sportem a władzami publicznymi.

Starcia te często prowadzą do pytania, na ile sport może faktycznie podlegać określonym przepisom? W końcu to nie przypadek, że prawo sportowe zyskuje na sile w ciągu ostatnich kilku lat.

Coraz więcej specjalistów decyduje się na specjalizację w tej sprawie. Oprócz kuszącej możliwości praktykowania prawa na boisku sportowym, pokazuje to zapotrzebowanie na odpowiednio wyszkolonych prawników, którzy pomogą w rozwiązywaniu tego rodzaju sporów i zapobieganiu im.

Pomogłoby to również zwiększyć przejrzystość w zakresie sprawiedliwości w sporcie.

Prawo prywatne i publiczne: definicje i różnice

Prawo prywatne jest gałęzią prawa ustawowego. Jego główną funkcją jest regulowanie różnych relacji i działań, w które zaangażowani są prywatni obywatele.

Ta prywatna wersja prawnego świata opiera się na dwóch podstawowych zasadach działania. Pierwszą z nich jest równość jednostek wobec prawa; druga to nasza autonomiczna wolna wola.

Ważne jest, aby pamiętać, że prawo ustawowe jest prawem wyraźnie określonym w tekstach prawnych i obowiązujących przepisach każdego społeczeństwa.

To odróżnia je od prawa publicznego, które skupia się na relacjach i działaniach wykonywanych przez państwo.

Jednak publiczna gałąź prawa może być również odpowiedzialna za regulowanie sytuacji, w których administracja publiczna działa jako obywatel prywatny, a nie jako państwo regulacyjne.

Mówiąc prościej, można powiedzieć, że prawo prywatne jest odpowiedzialne za sytuacje, które dotyczą dwóch lub więcej prywatnych obywateli; niektóre przykłady to rozwody lub spory dotyczące aktywów strony trzeciej.

Z drugiej strony, prawo publiczne zajmuje się działaniami i kompetencjami dotyczącymi państwa lub administracji publicznej. Ta różnica istnieje od czasów imperium rzymskiego i fundamentalne było ustanowienie obecnych struktur prawnych.

Związek między prawem prywatnym, publicznym i sportem

Ogólnie rzecz biorąc, sport jest bliżej powiązany z prawem prywatnym. Duża część stowarzyszeń i klubów sportowych to prywatne organizacje.

Ponadto większość relacji w świecie sportu zachodzi między podmiotami prywatnymi. Może to być między dwiema osobami, sportowcem a firmą, marką lub stowarzyszeniem, lub między dwiema lub więcej stronami sektora prywatnego.

Istnieją jednak dwa duże problemy, które komplikują związek między prawem prywatnym a sportem. Po pierwsze, przynajmniej w niektórych krajach, takich jak Hiszpania, prawo sportowe praktycznie nie istnieje jako autonomiczne ramy regulacyjne.

Działania i struktury prawa są nieodłącznie związane z przepisami i decyzjami wydawanymi przez stowarzyszenia oraz organizacje sportowe, takie jak:

• Karta Olimpijska.
• Przepisy i kodeksy dyscyplinarne federacji krajowych (RFEF lub RFEB) i międzynarodowych (FIFA lub FIBA).
• Regulaminy klubów sportowych i lig.
• Decyzje sportowych sądów arbitrażowych (TAS) lub komitetów wewnętrznych.

Przyjrzyjmy się teraz drugiemu i ważniejszemu problemowi. Relacje i działania w dziedzinie sportu obejmują również krajowe i autonomiczne przepisy prawne oraz regulacje wywodzące się z administracji publicznej.

Stosunek pracy i umowa

Jeśli weźmiemy za przykład hiszpańską umowę między sportowcem a klubem sportowym, zobaczymy, że jest to bezpośredni związek między dwoma podmiotami prywatnymi.

Wszystko to podlega dekretowi królewskiemu 1006/1985, który reguluje praktyki zawodowe hiszpańskich sportowców.

Poza tym, hiszpański statut pracowniczy obejmuje stosunek pracy sportowców, który znajduje się w kategorii reżimów specjalnych. Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że prawo publiczne często interweniuje i rozwiązuje konflikty do których dochodzi na boisku sportowym.

Na koniec ważne jest również, aby nigdy nie zapomnieć o tym, że sport nie jest działaniem prywatnym. W rzeczywistości powinien być prawem wszystkich obywateli.

Aby to osiągnąć, państwo odgrywa kluczową rolę w promowaniu polityk publicznych i przepisów, które gwarantują dostęp do aktywności fizycznej.