Igrzyska paraolimpijskie - wszystko, co musisz wiedzieć

Nowocześniejsze i mniej popularne od oryginalnych igrzysk olimpijskich, igrzyska paraolimpijskie umożliwiają udział sportowcom niepełnosprawnym fizycznie lub intelektualnie.

Z dzisiejszego artykułu dowiesz się wszystkiego, co powinieneś wiedzieć o tych zawodach.

Igrzyska paraolimpijskie: krótki przegląd

Tak, jak powinniśmy podziękować Pierre’owi de Coubertin za współczesne igrzyska olimpijskie, powinniśmy także podziękować niemieckiemu lekarzowi, Ludwigowi Guttmann, za dzisiejsze igrzyska paraolimpijskie.

Neurolog pierwotnie stworzył igrzyska, aby osoby z porażeniem mózgowym, upośledzeniem umysłowym, amputacjami, ślepotą lub paraplegią mogły nie tylko uprawiać sport, ale także brać udział w zawodach na poziomie międzynarodowym.

Prowadząc do igrzysk paraolimpijskich, Guttmann zorganizował zawody sportowe w 1948 roku, Stoke Mandeville Games, wśród weteranów II wojny światowej, którzy odnieśli obrażenia kręgosłupa.

Z czasem świat wokół nich powoli zaczął uznawać sporty dla osób niepełnosprawnych. Jednak przed nami jeszcze długa droga.

Przed Igrzyskami Paraolimpijskimi

Zanim igrzyska paraolimpijskie oficjalne powstały, sportowcy z różnymi niepełnosprawnościami brali udział w pierwszych edycji nowoczesnych igrzysk olimpijskich.

Ale igrzyska paraolimpijskie zaczęły się tak naprawę w Rzymie w roku 1960, udział wzięło w nich 400 zawodników z 23 krajów, wszyscy z nich byli na wózkach.

Konkurowali w lekkoatletyce, rzutkach, koszykówce, szermierce, snookerze, pływaniu, tenisie stołowym i łucznictwie. Włochy były największym zwycięzcą z 80 medalami.

Od tego czasu igrzyska paraolimpijskie odbywają się w tym samym roku, co oryginalne igrzyska olimpijskie, mimo że są odrębnymi wydarzeniami sportowymi.

A od igrzysk w Montrealu w 1976 r. sportowcy z innymi niepełnosprawnościami również mogli brać w nich udział.

Od igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 r. igrzyska paraolimpijskie odbywają się bezpośrednio po igrzyskach olimpijskich na tych samych instalacjach, w których wprowadza się kilka zmian i dostosowań.

W rezultacie, w 2001 r. komitety olimpijskie postanowiły zastosować praktykę „jedna oferta, jedno miasto”.

Ponadto warto wiedzieć o letnich i zimowych igrzyskach paraolimpijskich – te ostatnie zaczęły się później, bo w 1976 roku. Oba igrzyska są zgodne z zasadami i przepisami Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego (IPC).

Jeśli chodzi o logo igrzysk paraolimpijskich, to jest nim flaga z trzema kroplami w kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim.

Jakie sporty obejmują Igrzyska Paraolimpijskie?

Według IPC istnieje dziesięć kategorii niepełnosprawności. W igrzyskach paraolimpijskich mogą brać udział sportowcy z co najmniej jednym jej typem. Ze względu na różnorodność niepełnosprawności igrzyska mają wiele różnych kategorii konkurencji.

Do fizycznych niepełnosprawności należą upośledzona siła mięśni, pasywny zakres ruchu, utrata lub amputacja i nienaturalnie niski wzrost. Ponadto na liście znajdują się również hipertonia, ataksja, atetoza lub niepełnosprawność wzrokowa.

Igrzyska obejmują również kategorie upośledzenia intelektualnego lub poznawczego.

Letnie igrzyska paraolimpijskie obejmują 22 dyscypliny sportowe, a wiele z nich to adaptacje dyscyplin olimpijskich.

Wśród dyscyplin znajdują się: lekkoatletyka, badminton, koszykówka na wózkach, jazda na rowerze, szermierka na wózkach, piłka nożna drużyny 5, podnoszenie ciężarów, jazda konna, judo, pływanie, kajakarstwo, wioślarstwo, rugby na wózkach, tenis na wózkach, łucznictwo, strzelanie, triathlon, i siatkówka na siedząco.

Sporty wyłącznie paraolimpijskie

Istnieją również dwie dyscypliny, które są wyłączne dla letnich igrzysk paraolimpijskich, o których wiele osób nie wie: goalball i boccia. Pierwsza z nich to gra dla niewidomych sportowców lub osób niedowidzących z użyciem piłki, która emituje dźwięk.

W goalballu dwie drużyny po trzech graczy spotykają się na boisku, a każda drużyna ma za zadanie chronienie bramki. Drużyny walczą o wrzucenie piłki do bramki przeciwnika. Widzowie muszą milczeć przez całą grę, ale mogą skandować, gdy drużyna zdobędzie gola.

Z drugiej strony boccia może być sportem indywidualnym, drużynowym lub dla par. Gracze muszą rzucić swoje bile jak najbliżej białej bili, która oznacza maksymalną odległość.

Ten sport jest przeznaczony dla sportowców z porażeniem mózgowym, uszkodzeniem mózgu lub poważną niepełnosprawnością fizyczną.

Jeśli chodzi o zimowe igrzyska paraolimpijskie, to obejmują one sześć dyscyplin. Sporty są następujące: biathlon, curling na wózkach inwalidzkich, narciarstwo alpejskie, narciarstwo klasyczne, hokej na lodzie i snowboard.

Chociaż słowo „paraolimpijski” może brzmieć jak „paraliż” lub „paraplegia”, w rzeczywistości odnosi się do greckiego przedrostka. Przedrostek ten oznacza „bliski” lub „podobny do”. Tak więc „paraolimpijski” oznacza „gry podobne do igrzysk olimpijskich”.

Na koniec należy również wiedzieć, że Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznaje jeszcze dwa inne wydarzenia dla osób niepełnosprawnych: Olimpiady Specjalne i Igrzyska olimpijskie niesłyszących, które są zawodami sportowymi dla osób z upośledzonym słuchem.