Piłka ręczna - sześć strategii obrony nie do pokonania!

Piłka ręczna a strategie obrony.
Piłka ręczna - sześć strategii obrony nie do pokonania!

Ostatnia aktualizacja: 25 sierpnia, 2019

Każdy sport ma inne strategie obrony i ataku. Właśnie dlatego gry zespołowe są tak wyjątkowe i ekscytujące. A jakie strategie wykorzystuje piłka ręczna? My to wiemy! Dlatego poniżej opisaliśmy strategie obrony najczęściej wykorzystywane w tym sporcie.

Wszyscy możemy uczyć się na podstawie różnych strategii sportowych i analizować je, nie są one wyłącznie dla graczy. W tym artykule wyjaśnimy główne punkty najpopularniejszych strategii, które wykorzystuje piłka ręczna, czyli strategii obrony 6-0.

Piłka ręczna – obrona

Ten sport jest jednym z najczęściej oglądanych ze względu na szybkie tempo, adrenalinę i oczywiście mrożące krew w żyłach strategie. Atak i obrona to dwa najważniejsze elementy tego sportu. Drużyny w piłce ręcznej składają się z sześciu zawodników terenowych i jednego bramkarza.

W obronie istnieją różne podejścia różniące się od strategii obrony 6-0, którą opiszemy później. Drużyny muszą budować swoje strategie w zależności od siły graczy lub sytuacji w grze.

Najlepszym atakiem jest dobra obrona. Jeśli drużyna dobrze broni swojego boiska, może łatwo odebrać lub przechwycić piłkę od przeciwnej drużyny i podjąć próbę kontrataku. Tak więc różne rodzaje obrony w piłce ręcznej to:

  • Obrona 5 – 1
  • Obrona 4 – 2
  • 3–3 obrona
  • Obrona 3 – 2 – 1
  • Obrona 6-0

Piłka ręczna – 5 – 1 strategia obrony

Pierwszy gracz, ten, który jest najbardziej na przodzie, może poruszać się w dowolnym kierunku. Zaczyna różnicować swoją pozycję w zależności od działań rywali. Gdy piłka zostanie przechwycona przez jego kolegów z drużyny, natychmiast otrzyma podanie do kontrataku.

piłka ręczna - gracz w kontrataku

Dodatkowo gracz ten musi uniemożliwić przeciwnikom zdobycie piłki, utrzymując „zamkniętą” obronę.

4 – 2 strategia obrony

Ta strategia jest dość podobna do poprzedniej, z tą różnicą, że mamy dwóch graczy do przodu. Jest to więc dobra strategia obrony, aby zastraszyć przeciwników.

Wadą tej strategii jest to, że podczas przeprowadzania jej mogą tworzyć się dosyć groźne “dziury” w obronie, z których rywal może skorzystać. Często strategia obrony 4 – 2 może łatwo przejść do 5 – 1 w tej samej grze.

3 – 3 strategia obrony

Polega ona na utworzeniu dwóch linii obronnych z trzema graczami. Jedynym problemem związanym z tą strategią obrony jest to, że jeśli pierwsza linia zostanie przerwana, druga jest słabsza, ponieważ tworzy ją tylko trzech graczy.

3 – 2 – 1 strategia obrony

Jest to jeden z najbardziej skomplikowanych systemów obrony, ponieważ gracze muszą utworzyć trzy równoległe linie. Linia znajdująca się najbliżej bramki ma trzech graczy, kolejna linia ma dwóch, a ostatnia linia ma jednego gracza. Można powiedzieć, że gracze tworzą swego rodzaju trójkąt.

Ta formacja wymaga intensywnego szkolenia i idealnej współpracy wśród członków drużyny, ponieważ muszą się poruszać niemal jak jeden ofensywny organizm.

Piłka ręczna – strategia obrony 6-0: nieprzenikniona ściana

Wszystkie strategie obrony mają dwa główne cele: niedopuszczenie do zdobycia punktów przez drużynę przeciwną, a jednocześnie doprowadzenie do tego, by wykonać kontratak. Być może myślisz, że strategia 6-0 spełnia tylko pierwszy cel. Dlaczego więc jest to najczęstsza strategia w piłce ręcznej?

piłka ręczna - akcja

Ta „zamknięta” formacja obrony wykorzystuje wszystkich sześciu graczy. Są oni ustawieni w polu na jednej linii obrony, sześć metrów przed linią boiska. W ten sposób zmuszają przeciwną drużynę do ryzykownej próby zdobycia gola z dużego dystansu, pod warunkiem oczywiście, że zawodnikom przeciwnej drużyny uda się przekroczyć linię obrony.

Jak to działa?

Pomimo swojej skuteczności, ta strategia obrony nie jest bezbłędna i, jak każda formacja, zawsze ma słabe strony. Można jednak uniknąć tych wad. Gracze w defensywie powinni wykonywać określone ruchy.

Chociaż ten mechanizm tworzy ścianę ze wszystkich sześciu graczy, nie oznacza to, że stoją oni jak posągi. Zajmowane przez nich pozycje są od siebie w ścisły sposób zależne i mogą mieć duży wpływ na siłę tej strategii obronnej. Gracze mogą zbliżyć się do siebie lub oddalać, poruszając się w blokach lub ścianach.

Na koniec ważne jest, aby wiedzieć, że strategia obrony 6-0 jest elastyczna i można ją modyfikować w zależności od sytuacji w grze. Może łatwo przekształcić się w dowolną inną strategię podczas tej samej gry. Jedyną rzeczą, na którą ta strategia obrony nie pozwala, jest odwrócenie uwagi przeciwnika podczas jej wykonywania.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gutierrez-Davila, M., Rojas, F. J., Ortega, M., Campos, J., & Parraga, J. (2011). Anticipatory strategies of team-handball goalkeepers. Journal of Sports Sciences29(12), 1321–1328. https://doi.org/10.1080/02640414.2011.591421
  • Fruchart, E., Pâques, P., & Mullet, E. (2010). Decision-making in basketball and handball games: A developmental perspective. Revue Europeenne de Psychologie Appliquee60(1), 27–34. https://doi.org/10.1016/j.erap.2009.10.003
  • Bilge, M. (2012). Game analysis of Olympic, World and European Championships in men’s handball. Journal of Human Kinetics35(1), 109–118. https://doi.org/10.2478/v10078-012-0084-7

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.