Korty imienia Rolanda Garrosa: analiza powierzchni

French Open to jeden z głównych turniejów tenisowych na świecie. Korty imienia Rolanda Garrosa, na których jest rozgrywany, to korty z glinki. Poza tym jest to drugi Wielki Szlem, który odbywa się każdego roku.

Turniej Rolanda Garrosa to Wielki Szlem, który jest rozgrywany w Paryżu, stolicy Francji. To, co odróżnia go od innych turniejów, to fakt, że korty imienia Rolanda Garrosa, na których się odbywa, to korty z glinki.

Trwa dwa tygodnie i rozgrywa się między majem a czerwcem. Od 1928 r. jego domem jest stadion Ronalda Garrosa.

Finałowy mecz odbywa się na centralnym stadionie tenisowym, Court Philippe Chatrier, który może pomieścić do 15 059 widzów. W tym roku w kompleksie pojawi się nowość: ogólna poprawa warunków oraz składany dach umieszczony nad głównym kortem.

Wcześniejsze obiekty

Od 891 r., kiedy to po raz pierwszy odbyło się turniej French Open, rozgrywano go na czterech różnych obiektach. Obecnie odbywa się on na stadionie Rolanda Garrosa. 

Oto obiekty sportowe, na których organizowano wcześniej ten Wielki Szlem:

• Île de Puteaux posiadał korty wykonane z piasku rozrzuconym na kamieniu i mieścił się w gminie Puteaux w Paryżu.
• Sports Club Racing Club de France mieścił się w Bois de Boulogne w Paryżu i miał kort z powierzchnią z glinki.
• W 1909 r., tylko przez jeden rok, French Open obył się w Société Athlétique de la Villa Primrose w Burdeos, również na kortach z glinki.
• Tennis Club de Paris w Auteuil to obiekt, na którym rozgrywał turniej aż do 1928 r., kiedy to przeniesiono go na obecny stadion.

Stadion i korty imienia Rolanda Garrosa

Stadion Rolanda Garrosa to hołd złożony słynnemu francuskiemu lotnikowi. Roland Garros był ogromnym fanem tenisa i właśnie dlatego stadion ten nosi jego imię.

• Philippe-Chatrier to nazwa kortu centralnego, który posiada powierzchnię z glinki.
• Suzanne-Lenglen to drugi pod względem wielkości i znaczenia kort. Jego nazwa to hołd złożony słynnej tenisistce, która wygrała i zdominowała indywidualne mistrzostwa kobiet. Poza tym kort jest w stanie pomieścić 10 000 widzów i jest w użytku od 1994 r.
• Court One to trzeci kort w kompleksie. Zaczęto go używać w 1989 r. wraz ze słynnym Musqueteer Plaza, nazwanym tak na cześć czterech słynnych francuskich tenisistów. Kort jest w stanie pomieścić 3 800 widzów i mieści się we wschodniej części kompleksu, w pobliżu kortu centralnego.
• Korty dodatkowe: W kompleksie mieści się również szesnaści kortów dodatkowych, które mieszczą mniejsze ilości widzów. Są ponumerowane od dwójki do trzynastki i od czternastki do osiemnastki, bez numeru trzynaście, który jest przesądny. Ostatnio dodano trzy dodatkowe korty przeznaczone do innych celów, co sprawia, że w kompleksie znajduje się łącznie 19 kortów.

Charakterystyka powierzchni

Powierzchnia glinkowa kortów imienia Rolanda Garrosajest zaprojektowana w taki sposób, aby spowalniała piłkę. Tym samym zmusza ją do o wiele wyższego odbijania się niż w przypadku kortów trawiastych lub betonowych.

Tym samym korty te uznaje się za wolne. Kolejna popularna nazwa kortów z glinki to korty z mączki ceglanej (od ich koloru), ponieważ składają się głównie ze sproszkowanej cegły.

Dlatego też takie korty sprawdzą się doskonale w przypadku tenisistów, którzy stosują technikę serw i wolej, pozwalając zdominować grę graczom trzymającym się tyłu kortu.

W jaki sposób wykonuje się korty z glinki na stadionie Rolanda Garrosa?

• Na początku glinkę pozyskuje się z naturalnego kamieniołomu.
• Następnie glinkę wypieka się w piecach o dużej temperaturze, w których temperatura różni się w zależności od typu kortu, na jaki są przeznaczone. Zazwyczaj mieści się ona w przedziale od 750˚C do 950˚C.
• Na końcu glinka jest kruszona na drobne ziarenka i rozsypywana równomiernie na powierzchni kortu.

W przypadku turniejów rozgrywanych na kortach z czerwoną glinką nie trzeba stosować technologii Hawk Eye. Dzieje się tak, ponieważ piłka pozostawia za sobą ślady na glince.

Na profesjonalny kort trzeba przeznaczyć od 500 do 1 000 kilogramów sproszkowanej cegły. Jednak pod glinką mogą również znajdować się dwie dodatkowe warstwy. Pierwsza z nich jest gruba i twarda, wykonana z różnych kamieni. Z kolei na niej mieści się warstwa z białego wapienia.

I w końcu ostatnia warstwa to czerwona glinka. Ta ostatnia warstwa z glinki jest zmieniana każdego dnia na każdy mecz.