Logo image
Logo image

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej a sport

3 min.
Jeśli twoje dziecko ma zespół nadpobudliwości psychoruchowej nie brak mu predyspozycji do sportu. Dowiedz się więcej na ten temat.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej a sport
Ostatnia aktualizacja: 11 grudnia, 2020

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi to zaburzenie dotykające dorosłych i dzieci. Objawia się na trzy sposoby: hiperaktywnością, impulsywnością i problemami ze skupieniem uwagi. Leczenie dzieci cierpiących na tę przypadłość wymaga interwencji lekarskiej oraz kontroli zachowania.

Nadpobudliwe dzieci mają jednak predyspozycje do sportu. Wysiłek fizyczny może im nawet pomóc w poprawie samooceny i relacji międzyludzkich. Badania wykazały, że ćwiczenia pozytywnie wpływają na koncentrację, stymulują płaty czołowe i przyspieszają generowanie dopaminy.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej w sporcie

Jednym z najlepszych sposobów pracy z dziećmi nadpobudliwymi jest zachęcenie ich do uprawiania ulubionego sportu. Wysiłek stanowi ważny punkt w codzienności dzieci z tym problemem.

Some figure

Chociaż nie ma dostatecznych badań na poparcie wpływu sportu na stan takich dzieci, badania wykazały, że tai chi pomaga nastolatkom obniżyć poziom niepokoju, poprawić zachowanie i zredukować nadmiar emocji przy epizodach nadpobudliwości.

Co więcej, sport stymuluje relacje społeczne oraz pozytywnie wpływa na kondycję fizyczną. Dlatego dzieci nadpobudliwe mają dzięki niemu szansę na lepsze stosunki z rówieśnikami.

Jednostki cierpiące na ADHD często czują się wyizolowane lub doświadczają trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi. Sport może pomóc im rozwinąć zdrowe więzi i znaleźć przyjaciół. Do tego, wspiera samoocenę i wiarę w siebie.

Jak wybrać odpowiedni sport?

Nie zawsze łatwo jest znaleźć odpowiednią dyscyplinę dla dziecka. Dzieciom z ADHD zaleca się wypróbowanie konkurencji lekkoatletycznych w szkole lub poza nią, by sprawdzić czy któraś z nich obudzi w nich pasję.

Zasadniczo dzieci z ADHD radzą sobie lepiej, gdy trenerzy poświęcają im dużo uwagi. Mają szanse na sukces w pływaniu, nurkowaniu, szermierce, sztukach walki i tenisie.

Jednak sporty drużynowe, waterpolo czy koszykówka także mogą okazać się odpowiednieWymagają one od dziecka koncentracji na regułach, zachowaniu innych graczy oraz taktyce.

Niestety w przypadku niektórych dzieci wybór jest naprawdę trudny. Nie bój się zachęcać dziecka od wypróbowywania różnych dyscyplin. Jeśli twoja pociecha nie przepada za rywalizacją, raczej nie wybieraj sportów, gdzie walczy się przeciwko jednemu przeciwnikowi.

Nasza propozycja: pływanie

Pływanie to doskonała dyscyplina dla nadpobudliwych dzieci. Zabawa w wodzie jest dla malucha przyjemna. Co więcej, może on zmierzyć się z własnymi ograniczeniami, wzmocnić odporność i samoocenę oraz rozwinąć swoje możliwości, co zaowocuje w przyszłości.

Co więcej, woda relaksuje i regeneruje, co sprawia, że dziecko koncentruje się na wykonywanej czynności.

Możesz przy tym testować granice uwagi i koordynacji dziecka. Poproś dziecko, by usiadło na brzegu basenu i wykonywało okrężne ruchy ramionami w wodzie. Celem jest rozwijanie jego zdolności i zabawa przy różnorodnych ćwiczeniach. W ten sposób zwiększa się koncentrację, co pozwala dziecku dłużej skupić się na wykonywanych czynnościach i dążyć do wyznaczonego celu.

Some figure

Ważną rolę w koncentracji odgrywają płuca. Miej na uwadze, że podczas pływania ciśnienie hydrostatyczne wywiera wpływ na płuca, co zwiększa ich wydajność. Pracują one wówczas nawet lepiej niż podczas biegania lub jazdy na rowerze. Im więcej tlenu dociera do mózgu, tym większa i trwalsza jest nasza koncentracja.

Nie zapominaj, że dzieci z ADHD muszą wydatkować nadmiar energii. Woda pozwala na regulację tego procesu oraz zwiększa możliwości ruchowe. Co więcej, daje dużo frajdy i zapewnia dziecku przestrzeń do nawiązywania kontaktów z innymi. Przekłada się to potem na samoocenę, poczucie własnej wartości i kontakty międzyludzkie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Barbosa S, Urrea A. (2018). Influencia del deporte y la actividad física en el
    estado de salud físico y mental: una revisión bibliográfica . Katharsis (25). Disponible en: https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=6369972
  • Chang K, Suyen L, Hiu-Hsiang Y, et al. (2012). Effect of Acute Exercise on Executive Function in Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Archives of Clinical Neuropsychology, 27(2), pp. 225–237. Disponible en: https://academic.oup.com/acn/article/27/2/225/4181?login=false
  • Carrillo J, Gómez M, Baena A, et al. (2013). El Tai-Chi en las clases de Educación Física de Educación Secundaria Obligatoria: una propuesta para promocionar la salud. Revista Educación y futuro digital (6). Disponible en: https://redined.educacion.gob.es/xmlui/bitstream/handle/11162/119009/EYFD_65.pdf?sequence=1&isAllowed=y

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.