Własność intelektualna w sporcie - najważniejsze aspekty

Czasy, w których mecze sportowe i zawody były postrzegane w sposób emocjonalny są dawno za nami. W trakcie meczu lub zawodów zawsze występował swego rodzaju irracjonalny fanatyzm, “miłość” fanów w stosunku do ulubionego zespołu lub sportowców była najważniejsza. Własność intelektualna i wszystko, co z nią powiązane, było czymś, na co kiedyś nie było miejsca w sporcie.

Idea własności intelektualnej nigdy nie była tematem rozmowy. Jednakże, od drugiej połowy XX wieku zmieniło się to w dosyć postępowy sposób. Jest to coś, co zwiększyło się wraz z przybyciem telewizji oraz transmisji na żywo.

Od pojawienia się telewizji, wydarzenia sportowe zgromadziły ogromną ilość widzów, wykraczając daleko poza stadion. Od tego czasu granice regionalne i krajowe zostały zamazane, a teraz prawie wszystkie mecze sportowe osiągnęły status globalny.

Poza sportem – własność intelektualna

Stale rosnąca obecność własności intelektualnej w sporcie jest niczym innym, jak „naturalnym” przedłużeniem tego, jak koncepcja ta utrwaliła się w codziennym życiu praktycznie każdej osoby na ziemi.

Od chwili, gdy otwieramy oczy i wychodzimy z łóżka aż do powrotu do pokoju pod koniec dnia, ciągle mamy do czynienia z przedmiotami, produktami i przyborom podlegającym prawom autorskim lub patentowi.

Prawa patentowe faktycznie powstały w celu ochrony twórców. Patenty mają na celu zapewnienie, że twórcy otrzymują korzyści ekonomiczne wynikające z ich wynalazków, innowacji lub projektów.

Jednakże, chociaż przepisy te stały się silniejsze, wokół nich zbudowano lukratywny „przemysł”. Niestety, “romantycy” twierdzą, że sport w XXI wieku stracił pierwotną istotę i sprzedał się dużym korporacjom.

Osoby bardziej pragmatyczne argumentują, że umiejętność generowania zasobów przez własność intelektualną pozwala sportowi osiągnąć obecny poziom umasowienia i modernizacji. W każdym razie, globalizacja sportu nie byłaby możliwa bez interwencji własności intelektualnej.

Zakres własności intelektualnej w sporcie

Zakres własności intelektualnej jako pojęcia w sporcie wydaje się nie mieć granic. W rzeczywistości, praktycznie wszystko, co obejmuje uprawianie jakiegokolwiek rodzaju aktywności fizycznej, jest objęte patentem.

Aspekt ten jest coraz bardziej zauważalny w profesjonalnym sporcie. Wystarczy tylko kilka przykładów: żadne wydarzenie telewizyjne na świecie nie generuje większych dochodów niż Super Bowl.

Co więcej, takie zespoły jak Real Madryt czy New York Yankees znajdują się wśród najcenniejszych marek na świecie. Ponadto tacy ludzie, jak Roger Federer lub Cristiano Ronaldo wraz z innymi wybitnymi sportowcami, godnymi nagród i rekordów, również są znakami towarowymi.

Nawet nazwiska graczy są tak wartościowe i lukratywne jak słynne marki, takie jak Nike czy Adidas. 

Patenty, znaki towarowe, designy i prawo autorskie

Trampki stanowią jeden z najlepszych przykładów wszystkiego, co własność intelektualna kontroluje w sporcie. A to tylko mała próbka:

• Patenty: przyznają wynalazcy prawo do wykluczenia innych z tworzenia, używania, sprzedaży lub importowania wynalazku bez zgody wynalazcy. Zasadniczo, zapobiegają kopiowaniu przez inne marki materiałów albo technik zastosowanych do stworzenia produktu. Poza tym są zazwyczaj dosyć konkretne. W końcu buty do biegania nigdy nie będą miały takiego samego designu jak buty do gry w piłkę nożną.

• Design: część estetyczna i wizualna (wygląd oraz cechy różnicowe) również muszą być chronione. Kolory i figury są istotną częścią marketingu sportowego.
• Marka: jest to, być może, najbardziej oczywisty element. Niektóre marki zbudowały reputację, którą zawsze będą chronić.
• Prawo autorskie: ta sekcja monitoruje wszystkie strategie reklamowe używane do „sprzedaży” buta, a to obejmuje wszystko, od hasła reklamowego lub użytych zwrotów, po grafikę i materiały audiowizualne.

Obecnie, posiadanie własności intelektualnej przy tworzeniu tych produktów jest coraz ważniejsze w sporcie. Dlatego też opracowano już projekt ustawy aktualizującej obecne ustawodawstwo.